Loc 8811 van Stoom Stichting Nederland (SSN)

De NS serie 8800

Medio jaren '30 van de vorige eeuw was de Engelse locomotieffabrikant Hunslet bezig met het ontwikkelen van een standaardlocomotief voor de mijn- en staalindustrie. In de Nederlandse en Duitse industrie werden de locomotieven doorgaans goed onderhouden door vakbekwame werklieden, maar in Engeland was dit het tegenovergestelde. Daarom ontwierp Hunslet een standaardlocomotief die eenvoudig in gebruik en onderhoud was, en daarnaast krachtig en zuinig. Een ontwerp met het type nummer J-94.. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog nam de Engelse oorlogsregering een groot aantal van dit soort locomotieven in dienst, die meetrokken met het invasie leger. De huidige SSN-loc, bij de Engelse oorlogsregering bekend onder het nummer WD (War Departement) 5080, werd in 1945 verscheept naar Frankrijk. Na haar enerverende reis met de geallieerden bleef de inmiddels tot 75080 vernummerde locomotief in 1945 achter in Nederland. In 1945 werd ze eigendom van de NS, die haar omnummerde naar NS 8811, waar ze tot 1953 bleef.

De 8811 bij de Staatsmijnen

Vanaf 1953, als de NS de 8800'en gaat opruimen, komen een aantal verkopen tot stand. Het zijn de Limburgse steenkolenmijnen Laura en Julia die van de NS-aanbiedingen profiteren. De mijn Julia koopt twee ex-8800'en terwijl de mijn Laura er drie aanschaft. Bij de mijn Laura komt onze loc in dienst als Laura IV.

Na de integratie van de mijnen 'Julia' en 'Laura' tot 'Laura en Vereeniging' te Eygelshoven, werden vanaf 1962 alle lokomotieven van beide mijnen opgenomen in de nummering van de 'Laura en Vereeniging' en kreeg de machine het nummer 'LV 13'. Hier deed ze dienst tot de sluiting van de laatste Nederlandse steenkolenmijn Laura en Vereeniging op 31 december 1974. Wel was in de tussentijd een ketelwisseling geweest, en aangezien bij LV de ketelnummers leidend waren voor het locnummer betekent dit eigenlijk dat de frames gewisseld zijn (daarmee is het frame eigenlijk: Hunslet, 2873 / 1943, ex WD 75024). In 1975 werden de 'LV 13' en 'LV 14' nog enkele malen ingezet tijdens opruimingswerkzaamheden. Met de LV 13 (8811) en LV 14 (8826) eindigde het Nederlandse stoomtijdperk bij industrie en aannemerij.

Toen men in 1981 de locomotiefloods op het voormalige mijnterrein wou slopen, bleek hier nog een stoomlocomotief in te staan. Na een bliksemactie van het SSN-bestuur werd de locomotief NS 8811 gered van de snijbrander en per spoor naar Rotterdam overgebracht. Daarna bevond de machine zich de nodige jaren in revisie, waarbij eind jaren '90 een nieuwe ketel in Görlitz (als een van de laatste) is gebouwd. Hiermee is de allerlaatste stoomlocomotief van Nederland weer rijvaardig gemaakt, als telg van een beroemde locomotiefsoort, een soort die heeft mee geholpen aan de bevrijding van Europa. Haar zustermachine LV 14 (NS 8826) is bewaard gebleven bij de ZLSM te Simpelveld.

In juni 2010 is de loc voor het eerst weer opgestookt: daarna is het werk afgerond. Op 21 oktober 2010 heeft de loc voor het eerst sinds 1974 weer op eigen kracht gereden. De loc is daarmee na een stilstand van ruim 35 jaar weer rijvaardig, hoewel nog een klein beetje nawerk verricht moet worden. De SSN heeft er een zeer fraaie rijvaardige machine bij!